معنی زبانه کشیدن آتش

زبانه کشیدن. [زَ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ دَ] (مص مرکب) (...آتش): احتدام. اشتعال. تَلَسﱡن. مشتعل بودن. ملتهب شدن. رجوع به زبانه زدن. زبانه کش و زبانه کشان شود.

آتش کشیدن. [ت َ ک َ / ک ِ دَ] (مص مرکب) به آتش کشیدن. آتش کشیدن جائی را؛ سخت ببیدادی ویران کردن آن.

(مصدر) زبانه زدن: }} آتش جنگ زبانه کشید ‎. {{

گُر زدن

التهاب

لهبان

گر زدن

لهب، لهیب

اجیم

الاو

الوا

الاو

نایره

لهیب، الو

الو

لهب

برازه

لهیب

برازه

لعقه، لهب، مستوی واطی

شعله

شرر، شراره

1150